30+ ən yaxşı duyğusal, kədərli şeir videoları yüklə 2022

Sən axı bilmirsən?
Sənin yoxluğun,
Hamıdan, hər şeydən beş-betər olur.

Sən axı bilmirsən?
Əlim qurusun,
Sənə açmadığım zəng,
Zəhər olur,
Günəş zəhər olur.
Gün zəhər olur,
Yağış zəhər olur.
Yol zəhər olur.
Bir qurtum araqla bir siqaretlə,
Gecələr uzanır taa,
Səhər olur.

Sən axı bilmirsən?
Hardan biləsən,
Üzündən iraq,
İt kimi darxımağ nə təhər olur.

Gözümüzün yaşını da,
Bağrımızın başını da,
Qəbrimizin daşını da,
Yağış yuyur ,gün qurudur.

Gələn nədir ,gedən nədir?
Bələk nədir,kəfən nədir?
Bu dünya öz kefindədir,
Yağış yuyur ,gün qurudur.

Ulduzların tozunu da,
Lap günəşin özünü də,
Lap yağışın özünü də,
Yağış yuyur ,gün qurudur.

Sev hər şeyə hirslənən
Səbirsiz xislətimi.
Dırnağını çeynəyən
Uşaq təbiətimi.

Bir döşəyə sığmayan,
Narahat yuxumu sev.
Hər nəfəs ciyərinə,
Çək,mənim qoxumu sev.

Sev tökülən saçımı,
Dodağımın çatını.
Getsəm, ahın titrədər
Göyün yeddi qatını.

Qoyma ki,çıxıb gedim,
Getsəm,dəli olarsan.
Xarabaya çevrilər,
Bayquşlara qalarsan.

Sarılarsan hər gecə,
Məndən qalan köynəyə.
Getsəm,sinən alışar,
Ömrün-günün göynəyər.

Ətrafa dərd püskürər,
Hər sözün,hər şeirin.
Getsəm,ölərsən,amma,
Açıq qalar gözlərin.

Ötürdüm hər bəlanı, gəlib çatdım son yerə,
Sən ey zirvələr quşum, bircə dəfə qon yerə.
Parçalansam yüz yerə, min yerə, milyon yerə,
bilirsən ki, yenə də sevər hər param səni.

Əvvəlimiz zərrələr, ilkinimiz balıqsa,
bizdən sonra dünyaya beş-on sümük qalıqsa,
hər tərəf uçurumsa, hər yan xarabalıqsa,
hara qaçırım səni, hara aparım səni?

Gəlmirsə məndən sənə bircə cığır, səbr elə,
Əlini aç göylərə, məni çağır, səbr elə.
Mən dedimsə gələrəm əvvəl-axır, səbr elə,
Səbrindən, dözümündən gəlib öpərəm sənin.

Qolların ömür yolum, uzat sinəmə sarı,
Uzat, başına dönüm, sarıl ömrümə, sarıl.
Sənsiz bu ömür yarı, həyat yarı, can yarı,
mən bu ruhdan, bu candan necə qoparım səni?

Yenə yağışlar yağar,
Tavandan döşəməyə,
Bu qaranlıq içində,
Yenə damar damımız.

Yenə də darıxmağın,
Zirvəsinə çatarıq.
Yağış,qaranlıq otaq,
Darıxarıq hamımız.

Və birdən mesaj yazar:
"Salam,çox darıxmışam".
Bizə ən uzaqdakı,
Ən yaxın adamımız.

Yalandı, “ayrılıq” sözünün yanında heç vaxt “başlamaq” sözü olmur
Ayrılıq elə sondur, bitməkdir,
gecələr.
gecələr öz yatağının içində itməkdir.
Yerdən götürüb daşın üstünə qoyduğum tikələr haqqı,
bir xalqın çörəksizliyi qədər ağrıyıram
Çörək qırağı qadın, görəsən
bir pencəyin altında iki can gəzdirənlər daha çox bədbəxtdi,
ya eyni yorğan altında bir-birini bezdirənlər?
Sən də bilirsən,
Sevgidə ayaqları yox, əlləri yorur gözləmək.
Çörək qırağı qadın,
Bu şiddətli ağrıların bir asta-asta öldürməyi var,
bir də gecə yarısı yuxudan oyatmağı
Səndən heç nə istəmirəm. bircə
Ayaqlarına qayıtmağı öyrət, qayıtmağı

Sənsiz niyə yazılıb,
Başı batsın bu ömrün.
Mən ölüm,düz deyirəm,
Darıxıram səninçün.

Gəl,biraz deyib-gülək,
Biraz da yeyib-içək.
Darıxıb ölənlərin,
Qəbri üçün gül seçək.

Nərgiz;yox, yaz gülüdür,
Yasəmən;o da olmaz.
Qızılgül;xoşbəxtlikdir,
Zanbaq;əlvandır biraz.

Lalə;yaman bənzəyir,
Darıxan adamlara.
Çölü qıpqırmızıdır,
İçi isə qapqara.

Qulaq as,nə deyirəm,
Bax,gör necə fikirdir?
Tezcə gəlməyin üçün,
Gözüm yol çəkir indi.

Bilirsən,narahatdır,
Bizim yollar,yoxuşlar.
Vallah,nəzir demişəm,
Gəlsən,kəsər yağışlar.

Vallah, qəlbin qəribədir,
Nə qıfıl düşür,nə açar.
Gəl, mənlə söz güləşdirmə,
Bir qucaqlıq canın var.

Elə gülümsədin ki,
bütün bu ağlamaqlar
dodaqlarında itdi
Hə, balaca xanımım,
Sənlə müqayisədə
xoşbəxtlik çox bəsitdi

Durub səndən baxanda
Ağrımaq da gözəldi
Özümdən qaçan hisslərim
Sənə çatıb gözlədi

Gözlədi ki, yapışıb
tutasan barmağımdan
“Səni sevirəm” sözün
Beləcə, bir öpüşlə
alasan dodağımdan.

Vallah, mən öyrəşmişəm
Qucaqlayıb saçını
gecələr tək yatmağa
Neynirəm bir oyanmağı,
gecələr bir yatmağı?
Mənə bircə əl lazımdır
əllərindən tutmağa.

Ay balaca xanımım,
nəyə lazım evdarlıq?
Lap yemək duzlu olsun
Soyuq çay, isti yataq
Neynirsən bu daş-qaşı
Bu isti xəz paltonu?
Geyin köhnə çəkməni
Gəl gedək xoşbəxt olaq.

Ağaclar sonbahara hazırlanıyor,
Bu şehir o eski İstanbul mudur?
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor,
Sokak lambaları birden yanıyor.
Kaldırımlarda yağmur kokusu,
Ben sana mecburum, sen yoksun.

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur,
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur.
Tutsak, ustura ağzında yaşamaktan,
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu.
Bir kaç hayat cıkarır yaşamasından,
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman,
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu.

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor,
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor.
Durup köşe başında deliksiz dinlesem,
Sana kullanılmamış bir gök getirsem,
Haftalar ellerimde ufalanıyor.
Ne yapsam, ne tutsam, nereye gitsem?
Ben sana mecburum, sen yoksun.

Belki, Haziran'da mavi benekli çocuksun,
Ah seni bilmiyor, kimseler bilmiyor.,
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun.
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor,
Belki körsün, kırılmışsın telaş içindesin.
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor.

Ne vakit bir yaşamak düşünsem,
Bu kurtlar sofrasında ,belki, zor.
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden,
Ne vakit bir yaşamak düşünsem.
Sus deyip adınla başlıyorum,
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin.
Hayır başka türlü olmayacak,
Ben sana mecburum, bilemezsin.

Təklik də bahalaşıb,
Şərab, siqaret baha.
Gecəni tək keçirsəm,
Pulum qalmaz sabaha.

Gəl, qapım da açıqdır,
Heç döyməsən də olar.
Qapısın açıq qoyur,
Bütün tənha adamlar.

Gəl, bir başına dönüm,
Haçandır pir gəzirəm.
Uzan, qollarını aç,
Ölməyə yer gəzirəm.

Gəl, heç sarılma mənə,
Əlimi tut, eybi yox.
Gəl, bu gecə dərdləşək,
Sonra unut, eybi yox.

Eve ekmekle tuz götürmeyi,
Böyle havalarda unuttum.
Şiir yazma hastalığım,
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.

Sən öləndə,
Kim olacaq gözlərini bağlayan?
Qardaşmı olacaq,yadmı olacaq?
Bu dünyada,bəlkə,sənə ən çox ağlayan,
Ən çox ağlatdığın qadın olacaq.

Göz yaşları yuduqca baş daşını,
Qəbrində qurcalanıb deyəcəksən,
İlahi,illər boyu ağlatdığım bu qadın,
Görən necə saxlayıb bu qədər göz yaşını?

Bircə kərə,
Nə saçını oxşamışam,
Nə gözünü silmişəm,
Gözlərimə batır indi
Saçlarının hər dəni.
İllər boyu
Bu qadına mən axı dərd vermişəm,
İndi görən niyə çəkir dərdimi?

Bu qadın,
Baş daşımı öpüb sığallamaqdansa,
Yumruğuyla döysə,döysə yaxşıdır.
Qəbrimin üstündə ağlamaqdansa,
Məni söysə yaxşıdır.

Yeri,yeri,qara paltarlı qadın,
Kiri,kiri,qara paltarlı qadın.
Bu qəbir də min qəbirdən biridir,
Baş daşımı bəsdi basdın bağrına.
Bütün mənə ağlayanlar kiridi,
Sən də kiri,qəbrim damır, ağlama.

Dənizi unudum, ya dalğaları?
Xatirən yadımdan çıxaydı bari,
Payızda xəzanı, qışdasa qarı,
Baharda gülləri unudam gərək.

De, necə unudum mən səni, necə?
Sevgi durna deyil payızda köçə,
Yuxuma gəlirsən mənim hər gecə,
Ayları, illəri unudam gərək.

Sənin xəyalındır həsrətlə baxan
Adındır hər saat qarşıma çıxan
Qarışıb şəklinə gözümdən axan
Yaşları, selləri unudam gərək.

Yastığımız Vətən daşı,
Yorğanımız qar olsun.
Biz bu yoldan dönər olsaq,
Namus bizə ar olsun.
Nə gözəldir ölmək bizə,
Sevimli Vətən üçün,
Yanar ürək yurd eşqilə,
Daima için-için.

Evdə, eşikdə, yuxuda,
Darıxıram səhər, axşam.
Darıxmaqdır işim peşəm,
Bircə bazar günü boşam.

Saatın səsi yoxluğun,
Bir qələməm,bir də varaq.
Bezmişəm tək darıxmaqdan,
Dur gəl, bir yerdə darıxaq.

Haçansa, uşaq vaxtı,
Ömrümdə bircə dəfə.
Pişiyimiz itəndə,
Ddarıxmışdım beləcə.

Daha uşaq deyiləm,
Hər itənə ağlayam.
Rahat yatıram daha,
Yuxum div yuxusudur.

Kimdir bu gecə yarı,
Qapımı cırmaqlayan?
Bu nə səsdir? Deyəsən,
Pişik miyoltusudur.

Göz yaşı o günlərdən çöhrəndə qalan izdi,
Gör bir necə acizdi,silmə,mələyim,silmə.
Son saniyəsi ömrün qopmaqdadı əqrəbdən,
Ölmək də düşüb dəbdən,ölmə,mələyim,ölmə.
Təkcə sənin olsun qoy,ruhunda onu bəslə,
Sən Fəhmini heç kəslə bölmə,mələyim,bölmə.

Gəlməli ki,deyildik biz gəlmisən.
Mən tapsızam,sən niyə bəs gəlmisən?
Son görüşə qaranəfəs gəlmisən,
Dərdin alım,otur dincəl,ayrılaq.

Çox ağlama,gözlərini yaş tutar,
Öz ahınla özünü qarğış tutar.
Çətin gündüz bu ayrılıq baş tutar,
Vaxtın varsa gözlə gecə ayrılaq.

Ağla,qurbanım,ağla,
Ağla,һeyranım,ağla.
Evdə qonaqlar olsa,
Çıxıb eşikdə ağla.
Gözlə,gecə düşəndə,
Yorğan-döşəkdə ağla.

Qulaq asma aləmin,
Sözünə bircə kərə.
De,Vaqif ölməliydi,
Gəl öldü naһaq yerə.

Sevgilim,mən öləndə,
Soraq sənə gələndə,
Düşmən gözü güləndə,
Ağla,olanım,ağla,
Ağla,qalanım,ağla,
Ağla,mən ölüm,ağla.

Ürəyində bir yığın,
Xatirənin harayı.
Hər yeri ağlayırmış,
Gözlərindən savayı.

Əlləri titrəyirmiş,
Kirpikləri əsirmiş.
Vücudunu deyil də,
Qəm ruhunu əzirmiş.

Şam kimi ərisə də,
Ürəyi yavaş-yavaş,
Dilində hıçqırıq yox,
Gözündə bir damla yaş.

Qəh-qəhələr varsa da,
Gülüşünün içində,
Bir körpə ağlayırmış,
Hər kişinin içində.

Sən elə telləri qırıb getmisən,
Sən elə yaralar vurub getmisən.
Təpəri yoxdu ki, dözüb dayansın,
Nə mənim dünyamın,nə bu dünyanın.

Qəfil gəlişinlə suç eləmisən,
Sənsiz keçən ömrü puç eləmisən.
Vurmayıb heç zaman belə qar-yagış,
Nə mənim dünyamı,nə bu dünyanı.

Bilmədim iblissən, ya mələk, Qadın,
Ətri,gözəlliyi çiyələk Qadın.
Bir də gəlməyəcək sənintək Qadın,
Nə mənim dünyama,nə bu dünyaya.

Şimşək kibi çaxdın da, niçin könlümü yaxdın,
Bilməm, niyə getdin, niyə döndün, niyə baxdın?

Sərpildi alev ruhuma süzgün baxışından,
Sarsıldı da həp bənliyim, ey afəti-devran.

Gəl, gəl, olayım səndəki hər cilvəyə qurban.
Bilməm, niyə getdin, niyə döndün, niyə baxdın?