Whatsapp statusda paylaşmaq üçün - Qısa şeir videoları

Böyüdük nənələr, babalar öldü
Böyüdük doğmalar, əzizlər öldü
Böyük ürəklilər, təmizlər öldü

Biz uşaq olanda belə deyildik
Ağlasaq üzümüz təmiz olardı
Qışıqırıb ağlamaq çağırış idi
Böyüdük ağlamaq yalvarış oldu
Biz uşaq olanda bahardı hər gün
Nə tez soyuq düşdü, nə tez qış oldu
Biz uşaq olanda Allah babaydı
Onu da bir quru ada çevirdik
Ən böyük doğmanı yada çevirdik
Böyüdük sevgimiz qorxuya döndü
Biz axı Allahı baba sevirdik

Gözləri bir nərgizi-fəttan idi.
Kipriyi sanki iti peykan idi.
O qızın...
İndi daha parlamayır gözləri ulduz kimi.
Kipriyi üstə gözünün yaşı donur buz kimi.
Boy-buxunu sərvi-xuraman idi.
Qamətinə sərv özü heyran idi.
O qızın...
İndi bükübdür belini acı həyat gör necə.
Sanki çəkib ömrü boyu qəm yükünü gizlicə.
Ləbləri bir qönçeyi-xəndan idi.
Busəsi çox dərdlərə dərman idi.
O qızın...
İndi əsəbdən gecə-gündüz dodağın çeyniyir.
Eh, bu qədər qayğı ki, var, al dodağı neyniyir.
Nitqi şirindi, şəkəristan idi.
Hər sözü məna dolu ümman idi.
O qızın.
İndi şikayət dolu sözlər oturub nitqinə.
Axşamacan ah eləmək adəti olmuş yenə.
Aşiqi bir tazə qəzəlxan idi.
Çəkdiyi ancaq qəmi-hicran idi.
O qızın...
Aşiqinin indi qələm tutmağa yox taqəti.
Neyləsin aşiq, belə gəldi qədəri-qisməti...

Ömrə, günə etibar yox əzəldən,
Bir də dönüb yarpaq olmaz xəzəldən,
Beşiyindən bizə tabut düzəldən
Bələyindən kəfən tikən dünyadı.
Kim nə anlar bu zalımın işindən,
Çoxlarını keçribdi dişindən,
Möhkəm yapış papağından, başından,
Başdan papaq alıb qaçan dünyadı.

Gözlərin misaldır aхan çaylardan
Кirpiyin oхlardan, qaşın yaylardan.
Qarşımıza gələn uzun aylardan,
İllərdən кüsərəm, səndən кüsmərəm!

Еl içində bizə dеrlər Sayadlı,
Tərlan ovçusuyam, ruhum qanadlı.
İlham pərisinin açdığı dadlı
Dillərdən кüsərəm, səndən кüsmərəm!

Mikayıl Müşfiq

Mənə "cız" dedilər,
Ancaq qorxmadım.
əlimi yandırıb tanıdım odu.
Mənim həyat ilə ilk tanışlığım
əlimi yandıran oddan başladı...

Oxşadı gözümü hələ uşaqkən
Ocağın al-əlvan alovu, közü
Dünyaya gələli, bilmirəm nədən
Nəyə vurulduqsa, yandırdı bizi...

Mən oddan qorxmadım yanana qədər;
Mən qorxu bilmədim qanana qədər.
Elə ki, yandım,
Odla oynamaqdan qorxdum, dayandım.
Başlandı qorxu-
Başlandı ehtiyat-
Başlandı həyat...

Ötürdüm hər bəlanı, gəlib çatdım son yerə,
Sən ey zirvələr quşum, bircə dəfə qon yerə!
Parçalansam yüz yerə, min yerə, milyon yerə,
Bilirsən ki, yenə də sevər hər param səni.

Əvvəlimiz zərrələr, ilkinimiz balıqsa,
Bizdən sonra dünyaya beş-on sümük qalıqsa,
Hər tərəf uçurumsa, hər yan xarabalıqsa,
Hara qaçırım səni, hara aparım səni?

Gəlmirsə məndən sənə bircə cığır, səbr elə!
Əlini aç göylərə, məni çağır, səbr elə!
Mən dedimsə gələrəm əvvəl-axır, səbr elə!
Səbrindən, dözümündən gəlib öpərəm sənin!

Qolların ömür yolum, uzat sinəmə sarı!
Uzat, başına dönüm, sarıl ömrümə, sarıl!
Sənsiz bu ömür yarı, həyat yarı, can yarı,
Mən bu ruhdan, bu candan necə qoparım səni?